درمان آرتروز با فیزیوتراپی
آرتروز چیست؟
درمان آرتروز با فیزیوتراپی – درمان آرتروز با فیزیوتراپی – آرتروز (OA) شایعترین بیماری مفصلی مزمن (طولانیمدت) است.
مفصل جایی است که دو استخوان بهم میپیوندند. انتهای این استخوانها با بافت محافظی به نام غضروف پوشانده شده است. آرتروز سبب تجزیه این غضروف میشود و باعث می شود استخوانهای مفصل به هم ساییده شوند. این مسئله میتواند باعث درد، سفتی و سایر علائم شود.
آرتروز اغلب در افراد مسن رخ میدهد؛ اگرچه در بزرگسالان در هر سنی ممکن است رخ دهد. آرتروز بیماری مفصل دژنراتیو، آرتریت تحلیلبرنده و آرتروز ساییدگی نیز نامیده میشود. عامل اصلی ناتوانی در آرتروز آن است که این بیماری بیش از ۳۰ میلیون زن و مرد را تحت تأثیر قرار میدهد. در ادامه تمامی مواردی که باید در مورد آرتروز بدانید را شرح دادهایم.
آرتروز شدید و درمان آرتروز با فیزیوتراپی
آرتروز یک بیماری پیشرونده با پنج مرحله از ۰ تا ۴ است. مرحله اول (۰) مفصل طبیعی است. مرحله ۴ نشاندهنده آرتروز شدید است. همه کسانی که آرتروز دارند تا مرحله ۴ پیشرفت نمیکنند. این وضعیت اغلب مدتها قبل از رسیدن به این مرحله تثبیت میشود.
در افرادی که آرتروز شدید دارند، غضروف در یک یا چند مفصل از بین رفته است. اصطکاک استخوان بر روی استخوان میتواند علائم شدید زیر را ایجاد کند:
افزایش تورم و التهاب. مقدار مایع سینوویال در مفصل ممکن است افزایش یابد. به طور معمول، این مایعات به کاهش اصطکاک در حین حرکت کمک میکنند. با این حال، در مقادیر بیشتر میتواند باعث تورم مفصل شود. تکههای غضروف جدا شده نیز ممکن است درون مایع سینوویال شناور باشد و درد و تورم را افزایش دهد.
افزایش درد. ممکن است هنگام فعالیت و همچنین در حال استراحت احساس درد کنید. اگر در طول روز زیاد از مفاصل خود استفاده کرده باشید، ممکن است احساس افزایش سطح درد یا تورم بیشتری در مفاصل داشته باشید.
دامنه حرکت کاهش مییابد. به دلیل سفتی یا درد در مفاصل، ممکن است نتوانید حرکت کنید. این میتواند لذت بردن از فعالیتهای روزمره را که قبلاً به راحتی انجام میشدند، دشوارتر کند.
بی ثباتی مفصل. مفاصل شما ممکن است از ثبات کمتری برخوردار شوند. به عنوان مثال، اگر آرتروز شدید در زانوهای خود داشته باشید، ممکن است دچار قفل شدن (کمبود حرکت ناگهانی) شوید. همچنین ممکن است کمانش کنید (وقتی زانوی شما بیرون میزند)، که میتواند باعث سقوط و آسیب شود.
علائم دیگر. با ادامه این روند فرسایش مفصل، ضعف عضلانی، خار استخوان و تغییر شکل مفصل نیز ممکن است رخ دهد.
آسیب مفصلی ناشی از آرتروز شدید قابل برگشت نیست، اما درمان آن میتواند به کاهش علائم کمک کند.
آرتروز در مقابل روماتیسم مفصلی
آرتروز و روماتیسم مفصلی علائم یکسانی دارند اما شرایط بسیار متفاوتی دارند. آرتروز یک بیماری تحلیلبرنده است، به این معنی که با گذشت زمان شدت آن افزایش مییابد. از طرف دیگر، روماتیسم مفصلی یک اختلال خودایمنی است.
افراد مبتلا به روماتیسم مفصلی دارای سیستم ایمنی هستند که به اشتباه پوشش نرم اطراف مفاصل را تهدیدی برای بدن میدانند و باعث حمله بدن به آن قسمت میشوند. این پوشش نرم که شامل مایع سینوویال است، سینوویوم نامیده میشود. هنگامی که سیستم ایمنی بدن حمله خود را آغاز میکند، تجمع مایعات در مفصل ایجاد میشود و باعث سفتی، درد، تورم و التهاب میشود.
بیشتر بخوانید: روماتیسم یا آرتریت روماتوئید، بیماری مزمن و مشهور غضروفی
انواع آرتروز
آرتروز میتواند به هر مفصلی آسیب برساند، اما این اختلال معمولاً مفاصل دست، زانو، پهلو و ستون فقرات را تحت تأثیر قرار میدهد. اگر مطمئن نیستید که به کدام نوع آرتروز مبتلا هستید، بهترین راه برای شما این است که با پزشک خود صحبت کنید.
انواع آرتروز اعضای بدن
آرتروز دست
آرتروز میتواند یک یا چند ناحیه از دست شما را درگیر کند. این نواحی اغلب شامل نوک انگشتان، انگشت وسط هر دست، مفصل اتصال انگشت شست و مچ دست و خود مچ دست است. مفاصلی که تحت تأثیر قرار گرفتهاند تا حد زیادی علائم را تعیین میکنند. این علائم اغلب شامل موارد زیر است:
- سفتی و سختی
- درد
- تورم
- سرخی
- ضعف
- مشکل در حرکت دادن انگشتان دست
- کاهش دامنه حرکت
- صدای خرد شدن هنگام حرکت انگشتان دست
- مشکل در گرفتن یا نگهداشتن اشیا
زنان بیشتر از مردان مستعد ابتلا به آرتروز در دست هستند و معمولاً در سنین پایین به آن مبتلا میشوند. آرتروز دست میتواند تأثیر زیادی در توانایی شما در انجام کارهای مرتبط با زندگی روزمره داشته باشد. با این حال، درمانهای مختلف از تغییر سبک زندگی تا جراحی میتواند کمک کند.
آرتروز مفصل ران
آرتروز میتواند در یک یا هر دو لگن ایجاد شود. به این ترتیب با روماتیسم مفصلی متفاوت است که معمولاً همزمان در هر دو لگن اتفاق میافتد.
آرتروز مفصل ران سبب تحلیل رفتن تدریجی میشود. بسیاری از افراد دریافتند که با استفاده از دارو، ورزش و فیزیوتراپی میتوانند سالها با علائم خود مقابله کنند. پشتیبانیها مانند عصا نیز میتواند کمککننده باشد.
اگر وضعیت بدتر شود، تزریق استروئید، سایر داروها یا جراحی میتواند به شما کمک کند. درمانهای جایگزین نیز میتوانند کمک کنند و فناوریهای جدید نیز در آستانه تولید و اجرا هستند.
درمان آرتروز با فیزیوتراپی
آرتروز زانو که در محافل علمی و دانشگاهی بیشتر با نام استئوآرتریت و استئوآرتروز شناخته میشود، یک بیماری تخریبی پیشرونده در ناحیه مفاصل زانو است که علائمی همچون درد و محدودیتهای حرکتی را اعمال میکند. این بیماری که شیوع آن در زنان بیشتر از مردان رخ میدهد را معمولاً با نام آرتروز پیری یاد میکنند؛ چرا که پیشرفت آن با افزایش سن بیمار افزایش پیدا میکند.
مانند آرتروز مفصل ران، آرتروز زانو نیز میتواند در یک یا هر دو زانو ایجاد شود. سن، ژنتیک و آسیبدیدگی زانو ممکن است در آرتروز زانو نقش داشته باشد. درمان آرتروز زانو بستگی به مرحله بیماری دارد.
در این عارضه، مقداری از بافت غضروفی استخوانها در محل مفصل زانو تخریب میشود. این اتفاق موجب میشود استخوانها با فاصله کمتری نسبت به یکدیگر در فضایی با حداقل غضروف و حداکثر ساییدگی قرار بگیرند. تداوم این وضعیت در بدن بیمار میتواند موجب بروز علائم آرتروز زانو شود.
ورزشکارانی که فقط بر روی یک ورزش تمرکز دارند که حرکات تکراری و گستردهای مانند دویدن یا ورزشی مانند تنیس انجام میدهند؛ ممکن است در معرض خطر ابتلا به آرتروز قرار گیرند.
به همین ترتیب، شما هم اگر فقط یک نوع فعالیت بدنی را دنبال کنید، این کار ممکن است برخی از ماهیچهها را بیشتر درگیر کند و در برخی دیگر باعث کمکاری، ضعف و بیثباتی مفصل زانو شود. متفاوت بودن فعالیتهای شما باعث بهکارگیری گروههای مختلف عضلانی میشود و به شما این امکان را میدهد تا تمام عضلات اطراف زانوی شما تقویت شوند.
مرکز فیزیوتراپی نیک در امیرآباد
خیابان کارگر شمالی ( امیرآباد ) ، روبروی مرکز قلب، خیابان شکراله، پلاک 131، طبقه 2 واحد 4
برای ثبت نوبت آنلاین کلیک کنید